Deze lezing gaat over beroemde kunstenaarsechtparen die met elkaar leefden, werkten en gedachten uitwisselden, zeer intense relaties waarbij liefde en werk met elkaar verweven zijn.
Soms diep tragisch zoals de relatie tussen Rodin en Camille Claudel, soms een zó'n diepe verbondenheid dat de partners een eenheid werden. Welke ideeën en patronen speelden een rol in de combinatie van kunst en leven voor elk paar, welke afhankelijkheden ontwikkelden zich tussen de partners en welke invloed had dat op hun artistieke productie?
"Ik kan zonder de hemel leven.....jou kan ik echter niet vergeten" schreef Hans Arp nadat hij vertwijfeld achterbleef na de dood van zijn vrouw Sophie in 1943.
De positie van de vrouwelijke kunstenaar was in het begin van de 20e eeuw niet gelijk aan die van haar partner. Gabriele Münter, Frida Kahlo, Camille Claudel en vele anderen leefden in de schaduw van hun partners en kregen pas op een later tijdstip de erkenning die zij verdienden. De vele werken die deze lezing de revue passeren geven tevens een kunsthistorisch beeld van de eerste helft van de 20e eeuw.