Haagse School is een verzamelnaam voor een groep schilders die tussen ongeveer 1860 en 1890 in en rondom Den Haag werkten. Zij lieten zich inspireren door het weidse Hollandse landschap met haar dreigende wolkenpartijen en snel wisselend licht én het alledaagse leven van boeren en vissers.
Evenals de Impressionisten in Frankrijk keerden de schilders van de Haagse School zich af van de klassieke kunstopleidingen waar onderwerpen geïdealiseerd dienden te worden weergegeven. Zij wilden op een meer realistische manier het gewone leven schilderen. Ze werden geïnspireerd door de kunstenaars van de School van Barbizon, de naam van een groep schilders die in het midden van de 19de eeuw schilderden in de vrije natuur (schilderen en plein-air) met als vaste uitvalsbasis het plaatsje Barbizon ten zuiden van Parijs. Het zonder idealisering weergeven van de natuur door observatie ter plaatse, betekende een revolutie in de landschapschilderkunst waarbij de weergave van licht en atmosfeer van groot belang was.
In eerste instantie was het kleurgebruik van de Haagse School kunstenaars tamelijk somber, zij werden daarom ook wel "de meesters van het grijs" genoemd. Later ondergingen zij de invloed van het Franse impressionisme: het kleurgebruik werd lichter en helderder en hun verftoets losser. Bekende kunstenaars van de Haagse school zijn oa. Anton Mauve, Hendrik Willem Mesdag, de gebroeders Maris, Jozef Israëls en Hendrik Weissenbruch.